ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ:
- Ο λόγος είναι απλός, φυσικός.
- Ο «ποιητής» του δημοτικού τραγουδιού δεν εκφράζει προσωπικά συναισθήματα, αλλά συλλογικές συναισθηματικές καταστάσεις της κοινότητας.
- Στοιχεία της τεχνικής των δημοτικών τραγουδιών :
- 15σύλλαβος ιαμβικός .
- Δεν υπάρχει ομοιοκαταληξία εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις.
- Παραλείπονται τα ασήμαντα, τα περιττά και όσα εύκολα εννοούνται ?έτσι η δράση προχωρεί με γοργότερο ρυθμό.
- Λιτότητα εκφραστικών μέσων.
- Γλώσσα που διακρίνεται για παραστατικότητα , ζωντάνια, που οφείλεται στην πληθωρική χρήση ρήματος και ουσιαστικού
- Επαναλήψεις :συχνά το πρώτο ημιστίχιο επαναλαμβάνεται στο δεύτερο ή το δεύτερο επιτείνει τη σημασία του πρώτου.
- Χρήση στερεότυπων εκφράσεων ( «τρία πουλάκια κάθονται»,κ.λ.π.)
- Άσκοπα ερωτήματα ( «μήνα σε γάμο ρίχνονται μήνα σε χαροκόπι; Ουδέ σε γάμο ρίχνονται ουδέ σε χαροκόπι»)
- Υπάρχουν πολλές αντιθέσεις οι οποίες συχνά οδηγούν σε υπερβολές που ανατρέπουν τη λογική τάξη (το θέμα του αδύνατου).
- Τα ζώα +άψυχα αντικείμενα αποκτούν ψυχή(γίνονται έμψυχα, έχουμε δηλαδή τολμηρές προσωποποιήσεις)
- Η χρήση του άμεσου λόγου ή του διαλόγου (που σπάει τη μονοτονία της αφήγησης και ενισχύει την παραστατικότητα).Συχνά στο διάλογο χρησιμοποιείται συμβατικό πρόσωπο για την προώθηση της δράσης ή του διαλόγου (το πουλί λ.χ. που μιλά με ανθρώπινη ομιλία αποτελεί συνηθισμένο μοτίβο των δημοτικών τραγουδιών )
