Η Ανάσταση του Λαζάρου
Το Σάββατο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα γιορτάζουμε την Ανάσταση του Λαζάρου. Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού πολύ καλός, όταν κάποτε αρρώστησε οι αδελφές του Μαρία και Μάρθα έτρεξαν να ειδοποιήσουν το Χριστό να έρθει γρήγορα. Ο Χριστός όμως ήταν μακριά και δεν πρόλαβε. Όταν έφτασε ήταν ήδη νεκρός τέσσερις μέρες και είχε ταφεί όπως συνηθιζόταν τότε σε μια σπηλιά που έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα. Ο Χριστός όμως προσευχόμενος στον πατέρα του το Θεό και ζητώντας του να τον ακούσει για να πεισθεί ο κόσμος, φώναξε “Λάζαρε, δεύρο έξω”, που σημαίνει “Λάζαρε βγες έξω” και ο Λάζαρος αναστήθηκε από τους νεκρούς με ένα ακόμη θαύμα του Χριστού. Ο Χριστός έδωσε για άλλη μια φορά ένα μήνυμα: Η ζωή δεν τελειώνει με το θάνατο.
Η Κυριακή των Βαΐων – Η είσοδος στα Ιεροσόλυμα
Αμέσως μετά το Σάββατο του Λαζάρου ακολουθεί η Κυριακή των Βαΐων όπως λέγεται. Ο Χριστός ζήτησε από τους μαθητές του να του φέρουν ένα γαϊδουράκι και επειδή η πόλη της Ιερουσαλήμ δεν ήταν πολύ μακριά από τη Βηθανία, όπου αναστήθηκε ο Λάζαρος, όλοι είχαν μάθει για το θαύμα και τον υποδέχτηκαν στρώνοντας κλαδιά από φοίνικες (βάγια στα εβραϊκά), όπως έκαναν και στους βασιλιάδες. Εμείς σήμερα στολίζουμε την εκκλησία με βάγιες (κλαδάκια δάφνης ή ελιάς) μιας και δεν έχουμε φοίνικες στην Ελλάδα. Και έτσι ξεκινά για την εκκλησία η Μεγάλη Εβδομάδα με τις Ακολουθίες των Παθών (ψαλμοί και τροπάρια που αναφέρονται στα γεγονότα αυτά).
